Ik ben Rouwvrouwe vanuit liefde voor het levens, levenskracht & ziel. Vanuit een oeroude roeping & connectie met dood, grens & zielswerk. Voor de mens en de dieren. Ik begeleid zielen die overgaan, die klaar zijn om dit leven te verlaten. Op spirituele wijze, op praktische wijze en op ziels~energetische wijze. 

Door te waken, door te ondersteunen bij rituelen, door fysiek te ondersteunen bij de verzorging na overlijden. Door te luisteren naar de rouwenden en nabestaanden.Door een bijzondere ruimte te bieden voor alles wat er is op dat moment. 
Vanuit mijn vak als verpleegkundige is deze zorg al vroeg diep in mij geworteld, als werk wat ik moest doen.

In het bijzonder binnen mijn werk in de gehandicaptenzorg en ouderenzorg.

Een roeping. Maar ook als kind al wist ik van zielenwerk, verzorgde ik overleden dieren en maakte ik kleine altaartjes voor hen. 

 
Ik ben een Rouwvrouwe van de oevers, de vroedevrouwe die weet van de levensdraadjes en de weefsters. Van de wegen en levenspaden. Van geboorte en dood. Vanuit connectie met aarde & natuur als troost en koesterbron. De natuur is hierin wederom mijn grote steun en inspiratie. Ze laat me zien van de cyclussen, de wijze van het wiel, de troost door de diepte en de wijze van koestering. 

 

Opgeleid door Marie Claire Verbrugge (Sprookje van de Dood), Petra Nelsteijn (Stervensbegeleiding voor dieren), Linda Wormhoudt (Rouwvrouwen en Zielenmannen) en diverse andere trainers en opleiders vanuit mijn werk als verpleegkundige maar ook de diercommunicatie & Mediumschap. Ik wil alle facetten van de dood kennen en daarin zorg bieden. 

Mijn taak is om te zorgen dat mensen en dieren goed kunnen sterven, dat de ziel vrij komt en volgt waar zij moet gaan. En om op goede en authentieke wijze de ruimte en de levens & doodsgrenzen te bewaken tijdens het sterven.

En tijdens herdenken & verzorgen van de gestorvene en hierbij op gepaste wijze de nabestaanden bij te staan. 

Ik verzorg praktische, warme, liefdevolle & zielenzorg aan mens & dier. 

Gedicht Maart 2025 

Troostend laat ik je los
En hou ik je vast
Enkel om je te koesteren
Zodat je steeds laagje voor laagje
Verder kunt in je verdriet
Je eigen wijsheid daarin vind
Ik omhul je zachtjes
En stevig
Zodat je warmte voelt
Comfortabel en gesteund
Verder kunt
In alles waar jouw kern in is geraakt
Dwars door de zware stukken
En jij je adem terugvindt
In hier en nu
Waar ik je zie
Waar je mag opladen
Om op jouw eigen tempo
Het pad Verder te betreden
Troost
Om je ziel te koesteren
Om je rauw te omarmen
Om je ruimte te geven
Waarin jij jezelf mag zijn
Authentiek je Rouwpad volgt
Liefs Troost